ท่ามกลางวิกฤตการจราจรที่แทบจะทำให้เมืองใหญ่ทั่วโลกต้องยอมจำนน “สิงคโปร์” กลับสามารถสร้างปาฏิหาริย์ เปลี่ยนเขตศูนย์กลางธุรกิจ (CBD) ที่เคยติดหล่มอยู่ในความแออัด ให้กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งการจัดการเมืองที่ยั่งยืนได้อย่างน่าทึ่ง ผ่านโครงการบุกเบิก Area Licensing Scheme (ALS) เมื่อปี 2518 หรือเกือบ 50 ปีที่แล้ว

โครงการเก็บค่าผ่านทางเข้าพื้นที่ไข่แดงนี้ไม่เพียงประสบความสำเร็จอย่างล้นหลาม แต่ยังกลายเป็นตำนานที่สอนให้คนทั้งโลกเห็นว่า วินัย ความเข้มงวด และเทคโนโลยีที่เหมาะสมสามารถเปลี่ยนแปลงเมืองได้ ALS ไม่ใช่แค่ลดจำนวนรถในชั่วโมงเร่งด่วน แต่ยังฝังรากลึกวินัยในใจของผู้ขับขี่ทุกคน กระทั่งสิงคโปร์กลายเป็นผู้นำในการจัดการจราจรในเมืองใหญ่ และวางรากฐานให้ระบบที่ล้ำหน้ากว่าอย่าง Electronic Road Pricing (ERP) ที่ยังคงใช้ได้อย่างมีประสิทธิภาพจนถึงทุกวันนี้

ปฐมบท Area Licensing Scheme (ALS)

โครงการออกใบอนุญาตใช้พื้นที่ หรือ Area Licensing Scheme (ALS) เป็นระบบการกำหนดราคาค่าผ่านทางที่นำมาใช้ครั้งแรกในสิงคโปร์ตั้งแต่ปี 2518 โครงการที่สร้างสรรค์นี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อจัดการกับปัญหาการจราจรคับคั่งในเขตศูนย์กลางธุรกิจ (CBD) โดยกำหนดให้ผู้ขับขี่ต้องซื้อใบอนุญาตพิเศษเพื่อเข้าสู่เขตจำกัดที่กำหนดในช่วงชั่วโมงเร่งด่วน โครงการออกใบอนุญาตใช้พื้นที่ (ALS) ถือเป็นโครงการกำหนดราคาค่าผ่านทางค่าผ่านทางในเขตเมืองโครงการแรกที่ได้รับการยอมรับว่าประสบความสำเร็จในการนำไปใช้งานจริง นับเป็นหนึ่งในมาตรการเข้มงวดชุดหนึ่งที่รัฐบาลสิงคโปร์ดำเนินการเพื่อบรรเทาปัญหาการจราจรคับคั่งในเขตเมือง โดยมีเป้าหมายลดปริมาณการจราจรในชั่วโมงเร่งด่วนในเมืองลง 25 – 30% เพื่อให้สภาพการจราจรกลับมาราบรื่นขึ้น นอกจากนี้ ผู้ขับขี่รถยนต์ที่ไม่ต้องการขับรถเข้าเมืองเนื่องจากโครงการดังกล่าว ก็มีทางเลือกอื่นๆ ที่มีประสิทธิภาพและเชื่อถือได้

ท้้งนี้ ช่วงต้นทศวรรษ 2510 การจราจรคับคั่งกลายเป็นปัญหาใหญ่ในสิงคโปร์อย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะในย่านธุรกิจใจกลางเมืองในช่วงเวลาเร่งด่วนตอนเช้าและตอนเย็น การจราจรในย่านธุรกิจกลางจะเคลื่อนตัวช้า ปัญหาการจราจรที่เพิ่มมากขึ้นส่วนใหญ่เกิดจากการเติบโตของการเป็นเจ้าของรถยนต์ในสิงคโปร์ โดยจำนวนรถยนต์ส่วนบุคคลในสิงคโปร์เติบโตในอัตราเฉลี่ยต่อปีที่ 8.8% ระหว่างปี 2505 ถึง 2516 เมื่อสิ้นสุดปี 1975 มีรถยนต์ส่วนบุคคลทั้งหมด 143,155 คัน บนท้องถนนหรือประมาณ 60 % ของจำนวนรถยนต์จดทะเบียนทั้งหมดในสิงคโปร์ เมื่อรายได้ส่วนบุคคลในสิงคโปร์ยังคงเพิ่มขึ้น คาดการณ์ว่าจำนวนรถยนต์ส่วนบุคคลจะยังคงเพิ่มขึ้นต่อไป แนวโน้มนี้จะทำให้สภาพการจราจรในย่านธุรกิจกลางใจเมืองแย่ลงเรื่อยๆ ในช่วงชั่วโมงเร่งด่วน 

Yong Nuuk Lin รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการสื่อสารของสิงคโปร์ในขณะนั้นได้เตือนว่าการจราจรติดขัดเป็น “ปัญหาที่น่าหงุดหงิดและสิ้นเปลือง” ซึ่ง “กัดกร่อนความเป็นอยู่ทางเศรษฐกิจของสิงคโปร์อย่างช้าๆ” ตัวอย่างเช่น กิจกรรมทางธุรกิจในย่านธุรกิจกลางใจเมืองได้รับผลกระทบจากการจราจรที่ติดขัด ขณะที่ชั่วโมงที่ยาวนานที่ต้องเผชิญการจราจรติดขัดทำให้ผู้ขับขี่ต้องจ่ายค่าน้ำมันเพิ่มขึ้น

โครงการออกใบอนุญาตใช้พื้นที่ (ALS) เปิดตัวเมื่อวันที่ 2 มิถุนายน 2518 และดำเนินการจนถึงปี 2541 โดยกำหนดให้ผู้ขับขี่ต้องขอใบอนุญาตรายวันหรือรายเดือนเพื่อเข้าสู่พื้นที่ 6 ตารางกิโลเมตรที่เรียกว่า “เขตจำกัด” หรือ Restricted Zone (RZ) ซึ่งเป็นพื้นที่ใจกลางเมืองที่การเข้าถึงโดยยานพาหนะจะถูกควบคุมอย่างเข้มงวดเพื่อบรรเทาปัญหาการจราจรติดขัด โดยเฉพาะในช่วงเวลาที่มีการจราจรหนาแน่น โดยชั่วโมงที่จำกัดดังกล่าวถูกกำหนดไว้ในช่วงแรกระหว่าง 7.30 น. ถึง 9.30 น. ของทุกวัน ยกเว้นวันอาทิตย์และวันหยุดนักขัตฤกษ์ 

แม้แต่ยานพาหนะที่ขับโดยนักการทูตต่างประเทศก็ต้องสมัครขอใบอนุญาตพื้นที่เมื่อขับรถเข้าไปใน RZ ในช่วงชั่วโมงเร่งด่วนตอนเช้า และเพื่อช่วยให้ผู้ขับขี่ปรับตัวเข้ากับโครงการใหม่นี้ จึงมีการติดตั้งป้ายสัญญาณและเส้นทางเลี่ยงผ่านตลอดเส้นทางไปยัง RZ

ผู้ขับขี่ต้องจ่ายค่าธรรมเนียมใบอนุญาต ซึ่งในช่วงแรกกำหนดไว้ที่ 3 ดอลลาร์สิงคโปร์ต่อวัน (ราว 75 บาทต่อวัน) หรือ 60 ดอลลาร์สิงคโปร์ต่อเดือน (ราว 1,515 บาทต่อเดือน) ค่าธรรมเนียมนี้อาจเปลี่ยนแปลงได้ตามสภาพการจราจรและการปรับเปลี่ยนนโยบายในแต่ละปี 

อย่างไรก็ตาม โครงการนี้มีข้อยกเว้น ในช่วงแรก ยานพาหนะที่มีผู้โดยสารหลายคน รถแท็กซี่ รถโดยสารสาธารณะ และรถบริการได้รับการยกเว้นค่าธรรมเนียม 

นอกจากนี้ ยังมีมาตรการจัดการการจราจรอื่นๆ ที่นำมาใช้ในเวลานั้นด้วย ได้แก่ โครงการจอดแล้วจร (Park-and-Ride) และการใช้รถร่วมกัน โดยโครงการจอดแล้วจรได้รับการแนะนำเป็นทางเลือกหนึ่งที่ผู้ขับขี่สามารถเลือกเพื่อหลีกเลี่ยงการจ่ายค่าธรรมเนียมใบอนุญาต ALS ภายใต้โครงการนี้ ผู้ขับขี่สามารถจอดรถของตนในลานจอดรถที่กำหนดซึ่งตั้งอยู่ในเขตชานเมืองโดยเสียค่าธรรมเนียม 10 ดอลลาร์สิงคโปร์ต่อเดือน ก่อนที่จะโดยสารรถบัสพิเศษเข้าสู่ย่านใจกลางเมืองโดยเสียค่าธรรมเนียม 0.50 ดอลลาร์สิงคโปร์ต่อเที่ยวหรือ 20 ดอลลาร์สิงคโปร์ต่อเดือน นอกจากนี้ การใช้รถร่วมกันโดยมีคน 4 คนขึ้นไปจะทำให้รถคันดังกล่าวได้รับการยกเว้นค่าธรรมเนียม ALS ไม่เพียงเท่านี้รัฐบาลสิงคโปร์ยังได้แนะนำมาตรการอื่นๆ เพื่อสนับสนุน ALS อีกด้วย ซึ่งรวมถึงการเพิ่มภาษีนำเข้า การซื้อ และการจดทะเบียนรถยนต์ การปรับขึ้นค่าธรรมเนียมที่จอดรถในย่านใจกลางเมือง และการสร้างถนนสายใหม่เพื่อให้ผู้ขับขี่สามารถเลี่ยง RZ ได้

ด้านการบังคับใช้ โครงการนี้ใช้เครนคร่อมถนนทอดยาวเหนือรถ เพื่อติดตั้งระบบตรวจสอบเพื่อติดตามยานพาหนะที่เข้ามาใน RZ ผู้ที่ฝ่าฝืนจะถูกปรับ และการบังคับใช้นั้นดำเนินการเป็นหลักโดยเจ้าหน้าที่จะตรวจสอบด้วยสายตาแทนที่จะหยุดยานพาหนะที่เครน

ก่อนหน้าจะดีเดย์โครงการนี้ รัฐบาลสิงคโปร์ได้ใช้ความพยายามเป็นพิเศษในการให้ความรู้แก่ประชาชนเกี่ยวกับ ALS ผ่านแคมเปญประชาสัมพันธ์ต่างๆ ซึ่งรวมถึงการเผยแพร่และแสดงเหตุผลและวัตถุประสงค์ของโครงการในหนังสือพิมพ์และในสุนทรพจน์อย่างเป็นทางการในเวลาเดียวกัน รัฐบาลยังได้เริ่มขายใบอนุญาตในพื้นที่เมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม 2518 ประมาณหนึ่งเดือนก่อนการเปิดตัว ALS ที่สำนักทะเบียนยานพาหนะและที่ทำการไปรษณีย์ที่ได้รับการคัดเลือก 16 แห่ง นอกจากนี้ รัฐบาลได้จัดตั้งหน่วยจัดการการใช้รถร่วมกันเมื่อวันที่ 20 มกราคม 2518 เพื่อช่วยให้ประชาชนสามารถจัดการใช้รถร่วมกัน และเริ่มโครงการจอดแล้วจรเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม 2518

นับได้ว่า ALS ประสบความสำเร็จในการลดปริมาณการจราจรที่เข้าสู่เมืองในช่วงชั่วโมงเร่งด่วนตอนเช้าหลังจากที่เริ่มมีการบังคับใช้ จำนวนรถยนต์ที่เข้าสู่ CBD ในช่วงเวลาที่มีการจำกัดนั้นลดลงอย่างมีนัยสำคัญจาก 42,790 คันในเดือนมีนาคม 2518 เหลือเฉลี่ย 11,363 คันในเดือนกันยายนและตุลาคมปีเดียวกัน ขณะที่ความเร็วเฉลี่ยของรถยนต์ใน CBD ยังเร็วขึ้นที่ 33 กม./ชม. ในช่วงเวลาที่มีการจำกัด เมื่อเทียบกับความเร็วก่อนหน้า 27 กม./ชม. ในช่วงชั่วโมงเร่งด่วนตอนเย็น มีการเพิ่มขึ้นโดยรวม 35% ของการใช้รถร่วมโดยสาร รวมถึงการใช้รถบัสมากขึ้นในช่วงชั่วโมงเร่งด่วนไม่นานหลังจากที่ ALS ถูกนำมาใช้ ตัวเลขดังกล่าวสะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมการเดินทางจากการใช้รถยนต์ส่วนตัวไปสู่ทางเลือกอื่น เช่น รถบัสและรถร่วมโดยสาร นอกเหนือจากพฤติกรรมการเดินทางแล้ว ALS ยังช่วยปรับปรุงคุณภาพอากาศใน CDB เนื่องจากมลพิษทางอากาศในพื้นที่ลดลงเมื่อเปิดใช้งาน ALS ที่สำคัญกว่านั้น ALS ยังมีบทบาทสำคัญในการช่วยให้รัฐบาลสิงคโปร์ประหยัดงบประมาณได้อย่างน้อย 500 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ซึ่งเป็นค่าใช้จ่ายในการปรับปรุงถนนและโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นในการแก้ไขปัญหาเมืองที่มีการจราจรคับคั่งมากขึ้นทุกวัน

กระนั้น แม้ตลอดระยะเวลาการดำเนินการ ALS จะประสบความสำเร็จในการลดความแออัดของการจราจรในย่านธุรกิจกลางของสิงคโปร์ แต่ก็มีข้อบกพร่องประการสำคัญคือปริมาณการจราจรกลับมาคับคั่งกลับในย่าน CBD นอกเวลาที่กำหนด ผู้ขับขี่บางรายถึงกับรอที่ด่านตรวจจนกว่าจะถึงเวลาสิ้นสุดเวลาที่กำหนดก่อนจะเข้าสู่ CBD นอกจากนี้ ALS ยังมีประสิทธิภาพน้อยมากในการควบคุมปริมาณการจราจรในช่วงชั่วโมงเร่งด่วนตอนเย็นระหว่าง 15.00 – 18.00 น. เนื่องจากผู้ที่เข้าสู่ CBD ในตอนเช้าจะกลับบ้านโดยใช้แท็กซี่หรือรถยนต์ที่คู่สมรสขับ นอกจากนี้ ใบอนุญาตขับขี่ ALS มักจะหมดลงในช่วงที่ฝนตก และผู้ขับขี่จะได้รับเพียงใบเสร็จรับเงินมาตรฐานของรัฐบาลเพื่อแสดงที่ด่านตรวจ ทั้งยังมีผู้ขับขี่เกือบ 200 รายถูกจับได้ว่าละเมิดกฎทุกวันในช่วงเริ่มต้นของโครงการนี้ ความผิดมีตั้งแต่ขับรถเข้าไปในเขต RZ โดยไม่ได้รับอนุญาต จนถึงการใช้แนวทางต่างๆ เพื่อหลีกเลี่ยงการจ่ายค่าธรรมเนียม หนึ่งในวิธีดังกล่าวคือการเลี่ยงด่านตรวจ ALS ด้วยการขับรถย้อนศรผ่านวันเวย์แล้วถอยหลังเข้าไปในถนนภายในเขต RZ

เพื่อแก้ไขข้อบกพร่องเหล่านี้ ALS จึงถูกปรับปรุงหลายครั้งหลังจากมีการบังคับใช้ ตัวอย่างเช่น ขยายการจำกัดเวลาจาก 9.30 น. เป็น 10.15 น. ในเดือนสิงหาคม 2518 เพื่อป้องกันไม่ให้มีการจราจรหนาแน่นที่ด่านตรวจหลังจากชั่วโมงเร่งด่วนในตอนเช้า ตามมาด้วยการรวมชั่วโมงเร่งด่วนตอนเย็นในปี  2532 เพื่อควบคุมการจราจรในชั่วโมงเร่งด่วนตอนเย็น ต่อมาในปี 2537 ชั่วโมงการทำการของ ALS ได้รับการขยายให้ครอบคลุมทั้งวันทำงาน

ในเดือนพฤศจิกายน 2536 รัฐบาลสิงคโปร์ประกาศว่าจะเพิ่มจำนวนร้านค้าที่ขายใบอนุญาต ALS เป็น 252 แห่งภายในปีถัดไป เพื่อตอบสนองความต้องการใบอนุญาต ALS ที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้นหลังจากการขยายเวลาทำการของโครงการ นอกจากนี้ สถานที่ที่ขายใบอนุญาตยังขยายจากที่ทำการไปรษณีย์ไปยังสถานที่ต่างๆ เช่น ปั๊มน้ำมันและร้านสะดวกซื้อ นอกจากการขยายเวลาทำการของ ALS แล้ว ค่าธรรมเนียมใบอนุญาตรายวันสำหรับรถยนต์ส่วนบุคคลยังเพิ่มขึ้นเป็น 4 ดอลลาร์สิงคโปร์ในเดือนมกราคม 2519 และ 5 ดอลลาร์สิงคโปร์ในเดือนมีนาคม 2523 ยกเว้นแท็กซี่ รถจักรยานยนต์ และรถร่วมโดยสารก็ได้รับการยกเลิกในช่วงปลายปี 2532 มาตรการเหล่านี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของ ALS ในการป้องกันการจราจรหลั่งไหลเข้าสู่ย่านธุรกิจใจกลางเมือง

แต่ในที่สุดหลังจากผ่านมานานกว่า 23 ปี ระบบนี้ก็ถูกแทนที่ด้วย Electronic Road Pricing (ERP) หรือระบบการคิดค่าผ่านทางอิเล็กทรอนิกส์ที่ทันสมัยกว่าในปี 2541 ซึ่งช่วยให้สามารถเก็บค่าผ่านทางอัตโนมัติและกำหนดราคาแบบเรียลไทม์ตามระดับความแออัดของการจราจร นับเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามของรัฐบาลสิงคโปร์ในการปรับปรุงการจัดการการจราจรให้ทันสมัยและแก้ไขข้อจำกัดของแผนงานก่อนหน้านี้ 

ย้อนรอยกระบวนการเปลี่ยนผ่านจาก ALS มาเป็น ERP

ERP เปิดตัวเมื่อวันที่ 1 เมษายน 2541 หลังจากการวางแผนและการทดสอบอย่างละเอียดถี่ถ้วน โดยมุ่งหวังที่จะให้แนวทางที่มีประสิทธิภาพและยืดหยุ่นยิ่งขึ้นในการจัดการปัญหาการจราจรคับคั่งเมื่อเทียบกับ ALS ซึ่งดำเนินการมาตั้งแต่ปี 2518

ERP มีข้อแตกต่างจาก ALS ซึ่งต้องเสียค่าธรรมเนียมคงที่เพื่อเข้าสู่ย่านศูนย์กลางธุรกิจ (CBD) แต่ ERP ใช้เทคโนโลยีขั้นสูง เช่น ระบบระบุความถี่วิทยุ (RFID) ช่วยให้สามารถเก็บค่าผ่านทางอัตโนมัติเมื่อรถผ่านด่านตรวจโดยไม่หยุดรถ จึงปรับปรุงการไหลของการจราจรได้อย่างมีนัยสำคัญ ภายใต้การกำหนดราคาแบบแปรผันตามสภาพการจราจรแบบเรียลไทม์ ระบบจะปรับค่าธรรมเนียมทุกครึ่งชั่วโมงเพื่อให้สะท้อนถึงระดับความแออัด ทำให้ผู้ขับขี่สามารถตัดสินใจเกี่ยวกับเวลาเดินทางและเส้นทางของตนเองภายใต้ข้อมูลที่ได้รับ แนวทางแบบไดนามิกนี้แตกต่างจากค่าธรรมเนียมคงที่ของ ALS ซึ่งไม่ได้คำนึงถึงสภาพการจราจรที่เปลี่ยนแปลง

นอกจากนี้ ERP ใช้เซ็นเซอร์และกล้องที่เครนเพื่อตรวจสอบการเคลื่อนที่ของยานพาหนะและหักค่าธรรมเนียมจากหน่วยในยานพาหนะ (IU) ที่ติดตั้งในยานพาหนะแต่ละคันโดยอัตโนมัติ ระบบอัตโนมัตินี้ลดความจำเป็นในการตรวจสอบด้วยมือและเพิ่มการปฏิบัติตามกฎหมายเมื่อเทียบกับ ALS ที่การบังคับใช้กฎหมายอาศัยการตรวจสอบด้วยสายตาและเสียเวลามาดำเนินการปรับเมื่อมีการละเมิดกฎหมาย

ทั้งนี้ IU ย่อมาจาก In-vehicle Unit เป็นอุปกรณ์ที่ติดตั้งในรถยนต์เพื่อใช้ในการสื่อสารกับระบบการเก็บค่าผ่านทางแบบอิเล็กทรอนิกส์อย่าง ERP

IU ทำหน้าที่ตรวจจับการผ่านจุดเก็บค่าผ่านทางอัตโนมัติและหักเงินจากบัตรสมาร์ทการ์ดหรือบัตรเติมเงินที่เชื่อมต่อกับ IU โดยไม่ต้องหยุดรถเพื่อตรวจสอบค่าผ่านทาง อุปกรณ์นี้ช่วยให้การเก็บค่าผ่านทางรวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากขึ้น ทั้งยังช่วยลดการจราจรติดขัดบริเวณจุดเก็บค่าผ่านทาง

ERP ได้รับการออกแบบมาให้ครอบคลุมไม่เพียงแค่ย่านศูนย์กลางธุรกิจเท่านั้น แต่ยังรวมถึงทางด่วนสายหลักและถนนสายหลักอีกด้วย ทำให้สามารถจัดการการจราจรที่คับคั่งได้ครอบคลุมมากขึ้นทั่วทั้งสิงคโปร์

อัตราค่าธรรมเนียม ERP แตกต่างกันตามสภาพการจราจร และปรับเพื่อให้การจราจรเคลื่อนตัวด้วยความเร็วที่เหมาะสมที่ 20-30 กม./ชม. บนถนนสายหลัก และ 45-65 กม./ชม. บนทางด่วน

ขณะนี้ ระบบ ERP ในปัจจุบันที่ใช้มานานกว่า 25 ปี กำลังจะหมดอายุการใช้งานลงแล้ว สำนักงานการขนส่งทางบก (LTA) ของสิงคโปร์กำลังเปลี่ยนระบบ ERP ในปัจจุบันเป็นระบบ ERP 2.0 โดยใช้เทคโนโลยี Global Navigation Satellite Systems (GNSS) ซึ่งตอบสนองต่อการจัดการสภาพการจราจรบนถนนได้ดีขึ้น มีต้นทุนการสร้างและบำรุงรักษาน้อยลง ทั้งยังใช้พื้นที่อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น นอกจากนี้ ยังสามารถรวบรวมข้อมูลการจราจรโดยรวมได้ดีขึ้น เพื่อปรับปรุงการจัดการการจราจรและการวางแผนการขนส่ง ขณะที่ผู้ขับขี่ยังสามารถเข้าถึงบริการต่างๆ เช่น การแจ้งเตือนล่วงหน้าเกี่ยวกับตำแหน่งที่ชาร์จไฟฟ้า ข้อมูลการจราจรแบบเรียลไทม์ และคำแนะนำด้านความปลอดภัยบนท้องถนน

รถยนต์ที่จดทะเบียนในสิงคโปร์ทุกคันจะต้องเปลี่ยน IU เป็นหน่วย On-Board (OBU) โดยรถยนต์ใหม่จะได้รับการติดตั้ง OBU ไว้ล่วงหน้าตั้งแต่วันที่ 1 พฤษภาคม 2024 และการติดตั้ง OBU จะขยายไปยังรถยนต์ที่มีอยู่ทั้งหมดตั้งแต่ครึ่งหลังของปี 2567 นี้ เพื่อรองรับ ERP 2.0 ซึ่งจะเปิดตัวในช่วงปลายปี 2568

ท้้งนี้ OBU เป็นอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ติดตั้งในยานพาหนะเพื่อการสื่อสารและเชื่อมต่อกับระบบภายนอก โดยเฉพาะในระบบการจัดเก็บค่าผ่านทางอัตโนมัติ เช่น Electronic Road Pricing (ERP) ซึ่งใช้ในการเก็บข้อมูลและประมวลผลเพื่อการคำนวณค่าผ่านทางเมื่อยานพาหนะเดินทางผ่านจุดเก็บเงิน หรือใช้ในระบบการจัดการการจราจรอัจฉริยะ ถือเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาระบบขนส่งอัจฉริยะ (ITS) ที่ช่วยให้การจราจรมีประสิทธิภาพและปลอดภัยมากขึ้น

ในขณะที่สิงคโปร์เดินหน้าใช้เทคโนโลยีแก้ปัญหาจราจรมาเป็นเวลากว่าครึ่งศตวรรษ กรุงเทพฯ ยังคงจมอยู่กับการจราจรที่แออัด โดยเฉพาะในเขต CBD ที่ชีวิตคนเมืองต้องหยุดชะงักอยู่หลังพวงมาลัย ท่ามกลางความทุกข์ทรมานนี้ คำถามคือ เราจะเรียนรู้อะไรจากระบบ ALS และ ERP ของสิงคโปร์บ้าง? โครงการเก็บค่าผ่านทางที่นำเสนอโดยกระทรวงคมนาคม ซึ่งตั้งค่าธรรมเนียม 40-50 บาทต่อครั้งในช่วง 5 ปีแรก จะเพียงพอหรือไม่ในการแก้ไขวิกฤตการจราจรนี้? และที่สำคัญ เราพร้อมหรือยังที่จะก้าวข้ามปัญหาที่รุมเร้ามายาวนาน ด้วยเทคโนโลยีและโครงสร้างพื้นฐานที่ล้ำสมัย หรือเราจะยังคงติดอยู่ในวงจรเดิม ซ้ำซากนี้ต่อไป

แหล่งข้อมูล

https://www.salika.co/2024/10/17/lesson-learn-congestion-fee-singapore/