ปัจจุบันมีความจําเป็นต้องลดการปล่อยคาร์บอนที่มนุษย์สร้างขึ้นให้เป็นศูนย์ หากต้องการจัดการกับภาวะฉุกเฉินด้านสภาพอากาศ แต่จะสามารถหยุดการปล่อยมลพิษได้เร็วพอหรือไม่
การดักจับและกักเก็บคาร์บอน (CCS) เป็นวิธีแก้ปัญหาที่คณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (IPCC) กล่าวว่าจําเป็นต่อการบรรลุศูนย์สุทธิ
ข้อมูลจาก IPCC ระบุว่าปัจจุบันโครงการ CCS กักเก็บคาร์บอน เกือบ 45 ล้านตันทุกปี ซึ่งเทียบเท่ากับการปล่อยมลพิษที่เกิดจากรถยนต์นั่ง 10 ล้านคัน
นั่นอาจเปลี่ยนไปในไม่ช้าเมื่อโครงการขนส่ง CCS มูลค่า 2.8 พันล้านดอลลาร์สหรัฐของนอร์เวย์ออนไลน์ และรัฐบาลสหราชอาณาจักรเพิ่งให้คํามั่นสัญญา 22 พันล้านดอลลาร์สหรัฐสําหรับโครงการดักจับคาร์บอน
การดักจับและกักเก็บคาร์บอนคืออะไร
จากข้อมูล MIT Climate Portal CCS คือ “ชุดเทคโนโลยีที่สามารถต่อสู้กับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศโดยการลดคาร์บอนไดออกไซด์” กระบวนการนี้จับคาร์บอน ที่เกิดจากฟอสซิลก่อนที่จะปล่อยสู่ชั้นบรรยากาศคาร์บอน ถูกบีบอัดจนกลายเป็นสารคล้ายของเหลวที่ถูกส่งไปยังสถานที่จัดเก็บ โดยทั่วไปผ่านท่อคาร์บอน ที่จับได้ส่วนใหญ่ถูกฉีดลึกลงไปใต้พื้นดิน
จากข้อมูลของ MIT กระบวนการดังกล่าวก่อตัวเป็น “วงปิด” ซึ่งคาร์บอนจะถูกสกัดจากพื้นดินเป็นเชื้อเพลิงฟอสซิลและต่อมาจะถูกส่งกลับใต้ดินเป็นคาร์บอน
Longship โครงการ CCS ของนอร์เวย์
Longship คาร์บอนจะถูกดักจับจากโรงงานปูนซีเมนต์ในเบรวิค โดย Heidelberg Materials เริ่มในปี 2568
เทอร์เย อาสแลนด์รัฐมนตรีว่าการกระทรวงพลังงานของนอร์เวย์กล่าวว่า เมื่อนอร์เวย์ลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกให้สอดคล้องกับภาระผูกพันในข้อตกลงปารีส การจัดการ คาร์บอน สามารถมีบทบาทสําคัญนั่นเป็นเหตุผลว่าทําไมจึงจําเป็นอย่างยิ่งที่รัฐบาลจะช่วยเหลืออุตสาหกรรมใหม่และเทคโนโลยีที่จะมีความสําคัญต่อการปรับเศรษฐกิจไปสู่สังคมที่มีการปล่อยมลพิษต่ำภายในปี 2593
จากค่าใช้จ่ายทั้งหมด 2.82 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ รัฐบาลได้บริจาคเงินประมาณ 1.88 พันล้านดอลลาร์นอกจากคาร์บอน จากโรงงานปูนซีเมนต์แล้ว กลุ่ม Northern Lights ยังต้องขนส่งและจัดเก็บคาร์บอน มากถึง 800,000 ตันในแต่ละปีจากโรงงานแอมโมเนียและปุ๋ยในเนเธอร์แลนด์ รวมถึงคาร์บอน ชีวภาพ 430,000 ตันต่อปีจากโรงไฟฟ้าสองแห่งของ Ørsted ในเดนมาร์ก เริ่มในปี 2569
วิธีอื่น ๆ ในการดักจับคาร์บอน
แต่ไม่ใช่ว่าการดักจับคาร์บอนทั้งหมดเกี่ยวข้องกับการรับคาร์บอนโดยตรงจากก๊าซเสียจากอุตสาหกรรม
พลังงานชีวภาพ พืชจับและกักเก็บก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากชั้นบรรยากาศตามธรรมชาติ เมื่อวัสดุจากพืชที่เรียกว่าชีวมวลถูกเผาในโรงไฟฟ้าและคาร์บอนที่ปล่อยออกมาจะถูกดักจับและจัดเก็บ มันจะสร้างสิ่งที่นักวิทยาศาสตร์เรียกว่า ‘การปล่อยมลพิษเชิงลบ’
สาหร่ายทะเล ในไอร์แลนด์ Carbon Kapture ใช้ปุ๋ยสาหร่ายเพื่อดักจับคาร์บอนและกลับสู่พื้นดิน บริษัทตั้งเป้าที่จะปลูกสาหร่ายที่ปลูกด้วยเชือกหนึ่งล้านเมตรภายในสิ้นปี 2568 ซึ่งจะมีบทบาทสําคัญในการกําจัดคาร์บอนออกจากน้ําทะเล จากนั้นสาหร่ายจะถูกทําให้ร้อนในกระบวนการคล้ายกับการทําถ่านเพื่อผลิตปุ๋ยถ่านชีวภาพ
เราต้องการที่เก็บคาร์บอนมากแค่ไหน
สหราชอาณาจักรเพียงอย่างเดียวจําเป็นต้องจับและจัดเก็บ 50 ล้านตันต่อปีเพื่อให้บรรลุศูนย์สุทธิภายในปี 2593 ตามตัวเลขอย่างเป็นทางการ
ในเดือน ต.ค. 2567 รัฐบาลให้คํามั่นว่าจะให้เงินทุน 22 พันล้านปอนด์สําหรับ “กลุ่มการดักจับคาร์บอน” สองกลุ่มในเมอร์ซีย์ไซด์และทีสไซด์ – เพื่อดักจับและจัดเก็บการปล่อยคาร์บอนจากพลังงาน อุตสาหกรรม และการผลิตไฮโดรเจนตั้งแต่ปี 2028
พวกเขาสามารถช่วยกําจัดการปล่อยคาร์บอน 8.5 ล้านตันในแต่ละปี BBC รายงานทั่วโลก IPCC กล่าวว่าจะต้องจับและจัดเก็บคาร์บอน ระหว่าง 100 ล้านถึงหนึ่งพันล้านตันในช่วงที่เหลือของศตวรรษปัจจุบันเพื่อจํากัดการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิโลกไว้ที่ 1.5 องศา
ตอนนี้ต้องใช้อะไรบ้างในการปรับขนาดการดักจับคาร์บอน
การขยายการดักจับคาร์บอนจะมีราคาแพง สถาบันโทนี่ แบลร์เพื่อการเปลี่ยนแปลงของโลกประเมินว่าการสร้างโรงงานดักจับคาร์บอนอุตสาหกรรมใหม่ 70-100 แห่งที่จําเป็นเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของสํานักงานพลังงานระหว่างประเทศจะมีค่าใช้จ่ายระหว่าง 665 – 1,280 พันล้านดอลลาร์สหรัฐต่อปี
แม้ว่าบริษัทอุตสาหกรรมขนาดใหญ่จะสามารถให้ทุนสนับสนุนโครงการยึดกลุ่มโรงงานได้ แต่สถาบันกล่าวว่ารัฐบาลจะต้องมีบทบาทนํา จําเป็นต้องมีการจัดหาเงินทุนที่เป็นนวัตกรรมโดยใช้เครื่องมือเช่นพันธบัตรสีเขียว
เทคโนโลยีการกําจัดคาร์บอนไดออกไซด์ (CDR) “ทางวิศวกรรม” รวมถึงพลังงานชีวภาพที่มีการดักจับและจัดเก็บคาร์บอน (BECCS) การดักจับและจัดเก็บคาร์บอนในอากาศโดยตรง (DACCS) และการผุกร่อนของหินขั้นสูง (ERW) จําเป็นต้องปรับขนาดอย่างรวดเร็วเพื่อสร้างผลกระทบ แต่สิ่งนี้ต้องใช้การลงทุนเพื่อสิ่งแวดล้อมและความยั่งยืนได้ในอนาคต
แหล่งข้อมูล
